Shantażyści - Droga do Dublina

Był przepiękny ciepły maj
Już słońce zachodziło gdy wyruszyliśmy w kraj
Żyliśmy tylko chwilą
Gdy nagle wielki huk, setek wilczych nóg,
O niech pomoże bóg nam w drodze do Dublina,
Zwiewaliśmy co sił,
Spowił nas gęsty pył,
Zgubiły wilki trop, i w drodze do Dublina znów nam dobrze szło,
w górę kufle piwa i toast wznieśmy dziś,
Bo jutro do Dublina nam znowu trzeba iść.

Już u Dublina bram,
Wielka płytka rzeka odcięła drogę nam,
Więc nie ma na co czekać przebrniemy rzekę wpław,
wzrosła nagle woda,
porwała rzeka nas,
Zatrzymał nam się czas
Z żywiołem walka wre, w drodze do Dublina,
Wtem woda toczy pień,
Chwyciliśmy go się,
Na brzeg wyniosło nas
I w drogę do Dublina znów wyruszyć czas.
Więc…

Już Dublin witał nas
Zostało tylko przebrnąć gesty ciemny las
I szliśmy wąska ścieżka
Urwała droga się
Zostaniemy wśród drzew,
Spotkała zguba nas,
W drodze do Dublina,
Gdy nagle słychać śpiew
Setek białych mew do morza wiodą nas
I w drogę..


A gdy dotrzemy tam gdzie
Whiskey nas powita i
Tabun pięknych dam
By dobrze noc ta spędzić
Pełną sakwę mam
Do pierwszego pubu
Niech piwo leje się
Niech płynie wspólny śpiew
I niech zabawa trwa
Wśród ulic Dublina
Więc tańczmy całą noc
By jej magiczną moc
Poczuć mocno dziś


Bo jutro rano w morze znów nam trzeba iść
W górę kufle piwa i toast wznieśmy dziś, bo jutro rano w morze znów nam
trzeba iść.

W górę kufle piwa i toast wznieśmy dziś, bo jutro rano w morze znów nam trzeba iść!