Stworz - Śniłem o Tobie pieśń

Śniłem o Tobie pieśń
odległą jak dzieciństwo
wypisaną żarem Słońca
lecz słowa jej wygasłe
miecz pokryła rdza
kądziele pożarł czas

Śniłem o Tobie pieśń
melodię nocnych mgieł
niesioną po licach jezior
w prześwity czarnych niebios
w obietnice jasnych dni
skrzących się śród czystych wód

śniłem o tobie pieśń
majową nutę wiatru
grającą w młodych brzozach
na skrajach polnych dróg

jej słowa - moja krew
jej treść - to mój dech
jej ton niczym czas
smak wiecznego popołudnia
przebłyski sprzed lat

Śniłem o tobie pieśń
zrodzoną w innym życiu
wyblakłą niczym echo dnia
Śniłem o tobie pieśń
a może nigdy jej nie było
ta pieśń to mój grób
w polu krzyż z młodych brzóz

Wiem, ta pieśń
Odwieczny śpiew
wiem skąd płynęła
i kto ją grał
ta pieśń jest jak krew
jej finał to śmierć
jej początek to zew
przebudzenie w świty jutra
jasne światło w oczach dziecka
i bezchmurne niebo kwietnia
tą pieśń śpiewałaś ty, ma ziemio
gdy kwitłaś - ja kwitłem
gdy żyłaś - ja żyłem

Śniłem o tobie pieśń
A może pieśń śniła mnie?
wiem przypomnę ją sobie znów
Śniłem o tobie pieśń
A może ty wyśniłaś mnie
Byłem jednym z twoich snów?