T-ara (Hyomin) - Overcome

Miałam cudowne życie, wielkie marzenia,
ale nie potrafiłam tego docenić i wszystko zrujnowałam.
Gdy ludzie odwrócili się ode mnie, świat zrobił to samo.
Zostałam sama jak palec.
Chwilami było tak ciężko, że nie potrafiłam spojrzeć sobie w twarz, dlatego zaczęłam odcinać się od prawdziwego świata.
Tęsknię za czasem, gdy byłam małym dzieckiem,
a moje problemy były wielkości pyłku.
Co z tego, że moje rany się goją, jeśli wciąż powstają nowe?
Nadal gonię za szczęściem, którego nigdzie nie mogę znaleźć.
Prócz pracy, pieniędzy i miłości przestałam cokolwiek dostrzegać.
Po tym jak moje życie zboczyło z właściwego kursu stałam się właśnie taka.
Życie to ból, ale będę żyć tak długo jak to możliwe.
Wylałam tak wiele łez i potu, aby móc tu teraz stać.
Było mi ciężko stawić czoła ludziom i pogodzić się ze zmianami, ale w końcu wyszłam na prostą.

Dzień mija i nastaje noc.
Gwiazdy lśnią tak jasno...
Może...? Może...?
Prawie zapomniałam jakie nocne niebo jest piękne.
W tę noc gwiazdy spadają z nieba.
Może...? Może...?
Ja też mogę błyszczeć tak jasno jak one?
La la la la la la la la la~
Jak gwiazdy, które dziś nikną, ale jutro narodzą się na nowo,
tak ja dziś mogę byś słaba, ale jutro się z tego podniosę.
La la la la la la la la la~
Chcę pójść w ślady gwiazd, którymi usłane jest nocne niebo
i zacząć błyszczeć już teraz.

Promienie zachodzącego słońca przebijają się przez stalowe okno
mieszając się z moją samotnością.
Mocno zasznurowałam swoje sznurówki, aby móc dojść dalej niż inni,
ale teraz plączą mi się pod nogami tak, że nie mogę nawet wrócić do domu.
Nie ma przy mnie nikogo na kim mogłabym polegać,
dlatego własnoręcznie ścinam swoje długie włosy.
Stoję na rozstaju dróg,
cała sztywna pod wpływem emocji i z frustracją narastającą w sercu.
Moje marzenia pochłonęła ciemność.
Ledwo co wyszłam z tego cało.
Chciałam się przed nią schować i się odizolować.
Myślałam, że w ten sposób uda mi się przez to przejść, ale byłam głupia.
Jednak mój błąd nauczył mnie czegoś nowego:
"Nieważne jak źle jest, zawsze można się z tego podnieść."
To właśnie powiem, gdy uda mi się już całkiem wyjść na prostą.
Jak widać, można samemu wrócić na właściwą drogę.

Dzień mija i nastaje noc.
Gwiazdy lśnią tak jasno...
Może...? Może...?
Prawie zapomniałam jakie nocne niebo jest piękne.
W tę noc gwiazdy spadają z nieba.
Może...? Może...?
Ja też mogę błyszczeć tak jasno jak one?

W swoim odbiciu nadal widzę samotność,
lecz wierzę, że ten ból kiedyś się skończy.
W końcu nie przeszłam przez to wszystko na darmo.
Wszystko się ułoży, jestem tego pewna.
W swoim odbiciu nadal widzę samotność,
lecz wierzę, że ten ból kiedyś się skończy.
W końcu nie przeszłam przez to wszystko na darmo.
Wszystko się ułoży, jestem tego pewna.

La la la la la la la la la~
Jak gwiazdy, które dziś nikną, ale jutro narodzą się na nowo,
tak ja dziś mogę byś słaba, ale jutro się z tego podniosę.
La la la la la la la la la~
Chcę pójść w ślady gwiazd, którymi usłane jest nocne niebo
i zacząć błyszczeć już teraz.