V flower - Fixer

Nie będę w stanie zasnąć dopóki
nie usunę wszystkich wspomnień aż do dzisiaj.

To niewiarygodne, jak bardzo chciałabym znaleźć
zamiennika, który od jutra prowadziłby moje życie.

Pozwól mi powiedzieć, że wszystko będzie dobrze i później
pozwolisz mi zrzucić całą winę na ciebie?

Skoro i tak nic nie ma już znaczenia, to pozwolisz
mi później zrzucić na ciebie winę?

Nie potrafię nic zrozumieć, nie mogę nic zrobić
z obietnicami, których nie spełnię, na wydatku
którym jest pozwolenie mojemu mózgowi prowadzić,
na każde słowo, które wypływa z mojego umysłu.
Nic nie widzę. Chcę uciec. Chcę wyskoczyć.
Chcę skończyć. Chcę ominąć.

Dlatego
po prostu pozwól mi zatonąć
pozwól mi zatonąć
dopóki nie będę mogła nawet się czołga.
Dopóki nie będziesz miał tego dosyć,
po prostu mnie upuść,
upuść mnie.
Dopóki nie zwiśnie przede mną zbawienie.

Miażdżę na kawałki dropsy o smaku kłamstwa,
łącznie z krzykiem wydobywającym się z mojego gardła.
Mając trudności z utrzymaniem uśmiechu,
Po prostu przewlekam mój czas dając wciągnąć się
w grę tych oczywistych pozorów.
Nie chciałam żeby to tak wyszło.

Dzisiaj trzymam się mojego snu, śpiący ideał
o byciu użytecznym choć raz, czekając na ocalenie.
Po pierwsze powiedz “i” z ustami podciągniętymi
pod same uszy.
Gryząc swoje usta boleśnie
całą siłą jaką mogę w sobie znaleźć.

Umrzyj, po prostu zrób to,
nie dbając o przeszłość i przyszłość.
Jeżeli tego nienawidzisz to
zniszcz to wszystko
zniszcz to wszystko.
Równie dobrze możesz zmienić się w ofiarę.

Zaśpiewaj już kolejną, zanim będę musiała wypluć
tą bezsmakową irytację, która jest czymś więcej niż mogę zjeść
i smutek, z którego nic nie przychodzi.

Mogę równie dobrze po prostu
tańczyć i tańczyć.
Pozwól temu wybrzmieć, zanim kompletnie
pokryją mnie popielate kolory.
Zmień się, zmień się,
aż będę mogła zasnąć.

Mogę równie dobrze
ukraść to, ukraść to.
Ujawniając wszystkie kłamstwa nad, którymi panowałam.
Spoglądałam się na fałszywy image, który przeleciał
przez moją rozgorączkowaną głowę.
Patrzyłam się na samą siebie.