Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Vanesa Martin
Popularne teksty
14. OKI - Zapamiętam
Vanesa Martin - Hoy Camino
Hoy Camino
Tekst dodał(a): robertaalma
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): robertaalma
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): robertaalma
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Hoy camino entre ruinas
Como un tempano de hielo estas paredes
Esta cama que hoy te mira agoniza sin medida
Sin medir la madrugada era un mar de arena fina
Era una noche en vela era pasion sin medida
Sin medida
Si me pides que me marche ahora empizo a hacer maletas
Si decides que me quede tan solo cierra la puerta
Cierra la puerta
En este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Hoy camino entre ruinas
Como un tempano de hielo son tus dudas
Mi ilusion echa guinmera mi deseo una utopia
Sin medida ando a ciegas entre hojas aun dorminas
Ante la estatua del frio sin querer caigo rendida
Caigo rendida
Si me pides que me marche ahora empiezo a hacer maletas
Si decides que me quede....... cierra la puerta
Cierra la puerta
En este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Y en este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Como un tempano de hielo estas paredes
Esta cama que hoy te mira agoniza sin medida
Sin medir la madrugada era un mar de arena fina
Era una noche en vela era pasion sin medida
Sin medida
Si me pides que me marche ahora empizo a hacer maletas
Si decides que me quede tan solo cierra la puerta
Cierra la puerta
En este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Hoy camino entre ruinas
Como un tempano de hielo son tus dudas
Mi ilusion echa guinmera mi deseo una utopia
Sin medida ando a ciegas entre hojas aun dorminas
Ante la estatua del frio sin querer caigo rendida
Caigo rendida
Si me pides que me marche ahora empiezo a hacer maletas
Si decides que me quede....... cierra la puerta
Cierra la puerta
En este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Y en este entierro de besos somos dos desconocidos
No sabemos acercarnos ya no hay nada que decirnos
Yo no quise darme cuenta y lo llenaba de fantasmas
Ahora somos como sombras y el pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
El pasado nos aguanta
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDzisiaj chodzę pośród ruin
Jak góra lodowa te ściany
To łóżko, które dzisiaj na ciebie patrzy, kona bez miary
Bez mierzenia świt był morzem drobnego piasku
Była to nieprzespana noc, to była namiętność bez miary
Bez miary
Jeśli mnie prosisz, żebym teraz odeszła, zaczynam pakować walizki
Jeśli decydujesz, żebym została, po prostu zamknij drzwi
Zamknij drzwi
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Dzisiaj chodzę pośród ruin
Jak góra lodowa są twoje wątpliwości
Moją iluzją rzuca ?, moim pragnieniem utopia
Bez miary błąkam się pośród liści nadal śpiących
Przed statuą zimna, nie chcąc upadam wyczerpana
Upadam wyczerpana
Jeśli mnie prosisz, żebym teraz odeszła, zaczynam pakować walizki
Jeśli decydujesz, żebym został... po prostu zamknij drzwi
Zamknij drzwi
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Jak góra lodowa te ściany
To łóżko, które dzisiaj na ciebie patrzy, kona bez miary
Bez mierzenia świt był morzem drobnego piasku
Była to nieprzespana noc, to była namiętność bez miary
Bez miary
Jeśli mnie prosisz, żebym teraz odeszła, zaczynam pakować walizki
Jeśli decydujesz, żebym została, po prostu zamknij drzwi
Zamknij drzwi
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Dzisiaj chodzę pośród ruin
Jak góra lodowa są twoje wątpliwości
Moją iluzją rzuca ?, moim pragnieniem utopia
Bez miary błąkam się pośród liści nadal śpiących
Przed statuą zimna, nie chcąc upadam wyczerpana
Upadam wyczerpana
Jeśli mnie prosisz, żebym teraz odeszła, zaczynam pakować walizki
Jeśli decydujesz, żebym został... po prostu zamknij drzwi
Zamknij drzwi
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Na tym pogrzebie pocałunków jesteśmy dwojgiem nieznajomych
Nie potrafimy się zbliżyć, już nie ma niczego do powiedzenia sobie
Nie chciałam zdać sobie z tego sprawy i wypełniałam to duchami
Teraz jesteśmy jak cienie, a przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Przeszłość nas trzyma
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2006 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Vanesa Martín |
| Płyty: |
Agua |
Komentarze (0):