Verba - Nie będzie tego co było

Nigdy nie będzie tego co było,
Życie przy Tobie mnie nauczyło,
że już nie oddam życia za Ciebie,
Możesz już liczyć tylko na siebie.


I.
Mówiliśmy sobie, że będziemy razem,
Obiecaliśmy przecież: "Nigdy Ciebie nie zostawię",
Dzisiaj nic nie warte słowa, znaczyły wszystko,
Wepchnęłaś mnie pod tramwaj, trasy miłość, rzeczywistość.
Luz jeszcze nim do Ciebie przyjadę,
Tylko wiesz co? Uważaj na tramwaje.
Przecież tak Cię kochałem a tu nara,
Nieśmiertelna miłość dziś została pogrzebana.
Tyle wspólnych chwil do kosza powrzucane,
"Może jeszcze mam je wynieść, kochanie?".
Nie płaczę za Tobą, mam na łzy uczulenie,
Ta w królestwie jest królewna, z którą się ożenię.
Pokonam smoka i przejmę pół królestwa,
A Ty pośród ogrów szukaj swego księcia.
Nie będę o Twe serce urządzać bijatyki,
Naszą miłość mam na Allegro, dział: Antyki.

Nigdy nie będzie tego co było,
Życie przy Tobie mnie nauczyło,
że już nie oddam życia za Ciebie,
Możesz już liczyć tylko na siebie.

II.
Dawnymi związkami poraniony,
Póki co nie chciałem szukać żony.
Nagle pojawiłaś się Ty,
Wszystko kochanie oddałbym Ci.
Tak bardzo zakochany i zauroczony,
nawet nie przyszło mi to do głowy,
że kłamiesz, kombinujesz, ciągle oszukujesz
że na boku z innym coś planujesz.
Przede mną nasze wakacyjne zdjęcia,
Słodkie chwile kiedyś warte ujęcia.
To co Twoje teraz w śmieciach ląduje.
Zrujnowałaś wszystko a ja nic nie czuję.
Znów się na kimś w życiu przejechałem,
Teraz jak feniks z popiołu powstałem.
Wierzę, że jednak jest ktoś
Kto czeka na mnie i na prawdziwą miłość.

Nigdy nie będzie tego co było,
Życie przy Tobie mnie nauczyło,
że już nie oddam życia za Ciebie,
Możesz już liczyć tylko na siebie.