Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Watain
Popularne teksty
14. Wersow - Momenty
Watain - Towards the Sanctuary
Towards the Sanctuary
Tekst dodał(a): anmar09
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Zły wujek
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): innos96
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
I am he that move in the valleys
Of the damned, making haste
Persistent like the rasps at chains of the world
Into perpetual dementia the crossroads twirl
Here at the eye of the storm
But from an unusual tree my cane was cut
And it is ever by my side
Wherever leads the trail
Whatever burden that oppress the heart
Where sorrows thrive
And shadows linger everlasting
On vacant thrones
Behold a river aflow
Winding and twisting, back to its source
There goes our way
Through everlasting decay
To where the Temple stands eternally
Ours is a path of power
Edged by the remmants of the slain
Long have we walked upon it
But ours is the patience of the pilgrim
Who journeys against the tide
Ever towards the Sanctuary
Beyond the shores of life and Death
For it has made me a defier of every law
That robs my kind of liberty and grace
I am he that move in the valleys of the damned
And none shall lessen my pace
Besieged, expired and undone
The waste, from whence I am gone
Behold the last of stars ascend
To mark the return
To the night without end
Where goes our way
Through everlasting decay
To where, the Temple stands eternally
In words, in deed
In scars that ever bleed
On towards the Sanctuary forever
Ours in triumph and eternal Death
Of the damned, making haste
Persistent like the rasps at chains of the world
Into perpetual dementia the crossroads twirl
Here at the eye of the storm
But from an unusual tree my cane was cut
And it is ever by my side
Wherever leads the trail
Whatever burden that oppress the heart
Where sorrows thrive
And shadows linger everlasting
On vacant thrones
Behold a river aflow
Winding and twisting, back to its source
There goes our way
Through everlasting decay
To where the Temple stands eternally
Ours is a path of power
Edged by the remmants of the slain
Long have we walked upon it
But ours is the patience of the pilgrim
Who journeys against the tide
Ever towards the Sanctuary
Beyond the shores of life and Death
For it has made me a defier of every law
That robs my kind of liberty and grace
I am he that move in the valleys of the damned
And none shall lessen my pace
Besieged, expired and undone
The waste, from whence I am gone
Behold the last of stars ascend
To mark the return
To the night without end
Where goes our way
Through everlasting decay
To where, the Temple stands eternally
In words, in deed
In scars that ever bleed
On towards the Sanctuary forever
Ours in triumph and eternal Death
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieJestem tym, który porusza się w dolinach
Potępionych, pośpiesznie
Trwale niczym zgrzyty w łańcuchach świata
W bezustannym otępieniu kręcą się skrzyżowania
Tutaj w samym środku burzy
Ale moją laskę wycieto z niezwykłego drzewa
I zawsze jest u mego boku
Gdziekolwiek prowadzi szlak
Jakikolwiek ciężar uciska serce
Gdzie rozwijają się smutki
A cienie pozostają wieczne
Na wolnych tronach
Oto rzeka płynąca
Zawija się i skręca, z powrotem do źródła
Tam idzie nasza droga
Poprzez wieczny upadek
Tam, gdzie Świątynia stoi wiecznie
Nasza jest ścieżka władzy
Otoczona przez resztki zabitych
Długo już to robiliśmy
Ale nasza jest cierpliwość pielgrzyma
Co podróżuje przeciwko fali
Zawsze w stronę Sanktuarium
Poza granice życia i Śmierci
Uczyniło mnie to niegodnym każdego prawa
Okrada takich jak ja z wolności i łaski
Jestem tym, który porusza się w dolinach potępionych
I nikt nie zmniejszy mojego tempa
Oblężone, wygasłe i cofnięte
Odpady, z których już mnie odarto
Oto ostatnie gwiazdy się wznoszą
Aby oznaczyć powrót
Do nocy bez końca
Gdzie idzie nasza droga
Poprzez wieczny upadek
Tam, gdzie Świątynia stoi wiecznie
W słowach, w czynie
W bliznach, które kiedykolwiek zakrwawią
Dalej w stronę Sanktuarium na zawsze
Naszego w triumfie i wiecznej Śmierci
Potępionych, pośpiesznie
Trwale niczym zgrzyty w łańcuchach świata
W bezustannym otępieniu kręcą się skrzyżowania
Tutaj w samym środku burzy
Ale moją laskę wycieto z niezwykłego drzewa
I zawsze jest u mego boku
Gdziekolwiek prowadzi szlak
Jakikolwiek ciężar uciska serce
Gdzie rozwijają się smutki
A cienie pozostają wieczne
Na wolnych tronach
Oto rzeka płynąca
Zawija się i skręca, z powrotem do źródła
Tam idzie nasza droga
Poprzez wieczny upadek
Tam, gdzie Świątynia stoi wiecznie
Nasza jest ścieżka władzy
Otoczona przez resztki zabitych
Długo już to robiliśmy
Ale nasza jest cierpliwość pielgrzyma
Co podróżuje przeciwko fali
Zawsze w stronę Sanktuarium
Poza granice życia i Śmierci
Uczyniło mnie to niegodnym każdego prawa
Okrada takich jak ja z wolności i łaski
Jestem tym, który porusza się w dolinach potępionych
I nikt nie zmniejszy mojego tempa
Oblężone, wygasłe i cofnięte
Odpady, z których już mnie odarto
Oto ostatnie gwiazdy się wznoszą
Aby oznaczyć powrót
Do nocy bez końca
Gdzie idzie nasza droga
Poprzez wieczny upadek
Tam, gdzie Świątynia stoi wiecznie
W słowach, w czynie
W bliznach, które kiedykolwiek zakrwawią
Dalej w stronę Sanktuarium na zawsze
Naszego w triumfie i wiecznej Śmierci
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2018 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Watain |
| Płyty: |
Trident Wolf Eclipse |
Komentarze (0):