Bolesław Norski‑Nożyca - Biedny Żyd (Zimny drań)

Posłuchajcie mej tragedii
Jak ja walczę o swój byt
Jestem z mniejszościowej legii
A otwarcie bidny Żyd

Płacę datki i podatki
I pożyczkę według rat
I jeszcze krzyczą, na to liczą
I tak jestem dziad

Już taki jestem
Bidny Żyd
Wymownym gestem
Aż mi wstyd

Się dusza rwie do słońca
Ja modlę się bez końca
Już taki jestem
Bidny Żyd

- I dlaczego mi się to należy? Czy ja nie płacę wszelkie podatki? Dochodowy, siedzieniowy, stojącowo-chodkowy. Siedzi jakaś posada - dla mnie nie ma. Dla mnie wszelkie podwoje są zamknięte.
Pytam się: dlaczego? Odpowiedź krótka i węzłowata: pan należy do mniejszości narodowej, bo pana od urodzenia zaraz zmniejszyli. A czy z wojskiem jest inaczej? Jeśli ja staję na superrewizji przed panem kapitanem, gadam: panie kapitanie, ja chcę walczyć, ja chcę wrócić do domu z gwiazdkami, z paseczkami. Ja chcę iść na front, ja oddaję moje życie na kartę. Ja chcę iść! Dajcie pikę, ja będę zabijał wroga.
To mówi: idź pan do domu. Pan się dla nas nie nadaje.
To ja się pytam: dlaczego?
- Pańska pika nie ma końca.

Największego Żyd ma pecha
Gdy do wojska zjawi się
Nie wiem, za jakiego grzecha
Kategorię dają D

Ja bym bronił też rodaków
Na Kozaków z piką szedł
Nie zezwolą i wtranżolą
Do kancelarii wnet

Już taki jestem
Bidny Żyd
Wymownym gestem
Aż mi wstyd

Się dusza rwie do słońca
Ja walczyć chcę bez końca
Już taki jestem
Bidny Żyd

- A czy w miłości jest inaczej?

I w miłosnym mezaliansie
Co dotyka się do płeć
Goj ma zawsze większą szansę
Żyd krótszą musi mieć

Gdy popieści, co się zmieści
W jedną noc, czy tak czy siak
Żyd bez przerwy szarpie nerwy
I wciąż końca brak

Już taki jestem
Bidny Żyd
Wymownym gestem
Aż mi wstyd

Się dusza rwie do słońca
Ja kochać chcę bez końca
Już taki jestem
Bidny Żyd