Cira - Sz Cz

Szanowna publiczności, sztuka to sztylet do kości,
to nie szpan, tani szlam, biszkopty i uprzejmości,
wiem, że szata Szatta naszyta na sznytach i sztamach,
sztampa i banał to szara szemrana szama dla mas.
Sztuka to czas w pigułce, to nasz sukces,
a nie morze szampana, Sheraton i złote sztućce,
sztuka szuka sztalugi, to szept, nie sztab ludzi,
baszta uszlachetnienia lub samospalenia tak jak szlugi.
Sz sz , ciszej tam, pisze niszowy chłam,
szykany lub paszkwile, jak masz chwilę czytaj man,
szanowny szmal, szafują szychy groszem,
czy dusza szuka cashu czy kruszy się w nim na proszek, ha?

Ref:
Sztuka czeka, sztuka czeka i szuka człowieka tu,
sztuka czeka, sztuka czeka i szuka człowieka tu,
sztuka czeka, sztuka czeka, szuka człowieka tu,
sztuka czeka, szuka czeka człowieka tu.


Czereda czarnego czorta wieczorem tańczy czardasza,
uczy nieoczytania i czynienia biczy dla Mesjasza,
to chill w czasach gdzie czysty jest tylko brud,
czekanie na Godota, czekanie na czeki, czekam na cud.
Tu czuć czeluść i czad , a nie czeremchę,
krucze oczy liczą nasze czyny zatęchłe,
starczy nam starczych dam, co na wszystko warczą,
ludzie czczą gadkę czczą, a zazwyczaj na czczo.
Patrzą jak człowiek ryczy nad czarą goryczy niczym uczulony,
męczy poczucie bycia oczernionym znów,
Czeczeni tu, Czeczeni tam, ciapaci, czyści i czarni,
czerwoni Cupakabra! wszyscy do jednej owczarni.
Tu Charley Tatcher, dla przyjaciół Corky,
checkity-check te dwa wersy to był wkręt sorki,
nie czytaj czata jak wyroczni dla człowieka,
wyczuj otoczenie i walcz, sztuka czeka.

ref:
sztuka czeka, sztuka czeka i szuka człowieka tu
sztuka czeka, sztuka czeka i szuka człowieka tu
sztuka czeka, sztuka czeka, szuka człowieka tu
sztuka czeka, sztuka czeka człowieka tu