Grzegorz Marchowski - Parę kroków

Parę kroków...

Czy widzisz ją jeszcze,
czy jeszcze poznajesz?
Ma imię to samo co wczoraj.
I lat ma nie więcej
i wciąż nie jest dalej,
niż była , gdyś różę jej podał.
Czy o tym myślałeś,
gdy ona pisała,
że nie chce umierać raz jeszcze?
Czy na to czekałeś,
gdy z tobą została,
obrączki nie biorąc na szczęście?

Parę kroków do drzwi ,
starczy sił żeby iść.
Daj jej odejść dopóki ma dokąd.
Parę kroków do drzwi,
a to tyle co nic,
Parę kroków tęsknoty za tobą...
Parę kroków do drzwi ,
starczy sił żeby iść.
Daj jej odejść dopóki ma dokąd.
Parę kroków do drzwi,
a to tyle co nic,
Parę kroków tęsknoty za tobą...

Czy tak to być miało,
gdyś dom jej obiecał
i drogę pokazał do siebie?
Czy to , co się stało,
gdyś wątpić jej nie dał,
w jesieni ma spłonąć jak wrzesień ?
Czy to właśnie miłość,
ten w sercu nadmetraż
i łóżko, za duże dla dwojga?
Czy to ci się śniło ?
milczenie jak cmentarz
i ona przy tobie samotna.

Parę kroków do drzwi ,
starczy sił żeby iść.
Daj jej odejść dopóki ma dokąd.
Parę kroków do drzwi,
a to tyle co nic,
Parę kroków tęsknoty za tobą...
Parę kroków do drzwi ,
starczy sił żeby iść.
Daj jej odejść dopóki ma dokąd.
Parę kroków do drzwi,
a to tyle co nic,
Parę kroków tęsknoty za tobą...
Parę kroków tęsknoty za tobą...