Kayrat Nurtas - Кешігіп неге жолықтың

Kayrat:
Күз жауып тұрған ауладан,
Естідім әсем әніңді,
Ызғарлы мұңға жаураған,
Жылыттың менің жанымды.

Akbota:
Жалғыздық еді жүдеткен,
Жанымды сенсің түсінген.
Ынтыққан ыстық жүрекпен,
"Сүйемін" дедім, "сүйемін" дедім ішімнен.

Kayrat:
Жаратқан Хаққа жалынған,
Жел сірә, мендей жылаған.
Кетпеші, кетпе жанымнан,
Сұранам сенен сұранам.

Kayrat:
Айта алмай жүрмін айта алмай,
Ғашықпын саған ғашықпын.
Жаныңа барсам қайта алмай,
Көргенше сені асықпын.

Akbota:
Тағдыры бөлек қыз едім,
Үздігіп неге қарадың?!
Көктемі өткен куз едім,
Қиналып тұрмын қарағым.

Kayrat:
Түсіме кірдің қаншама,
Жылайды "сен" деп жүрегім.
Жасымыз алшақ болса да,
Өзіңді күтіп, өзіңді-ау күтіп жүремін.

Akbota:
Тілім тұр қайтем байланып,
Жүрегім дертті, жаным мұң.
Сезімім өртеп, ой – ғаріп,
Көрмесем сені-ай сағындым.

Akbota:
Махабатымды жаңа ұқтым,
Бұл сезім менде болмаған.
Кешігіп неге жолықтың?!
Кешірші мені жан дауам!

Akbota:
Айта алмай жүрмін айта алмай,
Ғашықпын саған ғашықпын.
Жаныңа барсам қайта алмай,
Көргенше сені асықпын.

Akbota:
Махабатымды жаңа ұқтым,
Бұл сезім менде болмаған.
Кешігіп неге жолықтың?!
Кешірші мені жан дауам!