Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Manowar
Popularne teksty
Manowar - A Warrior's Prayer MMXIV
A Warrior's Prayer MMXIV
Tekst dodał(a): anmar09
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): anmar09
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Hogan09890
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
"Grandfather, tell me a story."
"Oh, all right, Go and get your storybook."
"No, no, not one of those. A real story!"
"A real story?"
"Yes! Tell me about when you were a boy!"
"Well, then, I shall have to take you back with me, a long way in time..."
It was my thirteenth year on a cold winter's day. As I walked through the enchanted forest, I could hear the sound of horses and men at arms.
I felt compelled to walk on and find the place of these sounds.
And when the forest did clear I was standing on a hill. Before me the armies of the world, standing, waiting. I thought to myself, 'For whom or what are they waiting?'
Suddenly a gust of wind came up from the north. There appeared a lone rider, holding a sword of steel.
Then from the south came another, bearing a battle ax.
From the east came a third, holding a spiked club, and finally, from the west, a rider who wielded a great hammer of war.
With them came their soldiers of death, followed by an army of immortals.
They were few in number, but the look in their eyes told all who beheld them that they would leave this place only in victory or death.
And there was a great silence...
My heart began to pound, storm clouds filled the sky with darkness, and the four winds blew with such anger that I held fast to a tree.
I watched the four riders raise their weapons into the air. Without warning, screaming their war cry they led the attack. Down to the battle they rode.
They met the armies of the world with a mighty clash! I could feel the ground shake. The earth drank much blood that day.
Each of the four, was unto himself, a whirlwind of doom!
When the smoke did clear, many thousands were dead. There was much blood and gore.
Their bodies lay broken and scattered across the battlefield like brown leaves blown by the wind.
And I saw the four ride together to the top of the hill, while below them the soldiers of death assembled.
All those who would now swear allegiance to them.
And the four spoke the words of the warriors prayer:
"Gods of war I call you, my sword is by my side.
I seek a life of honor, free from all false pride.
I will crack the whip with a bold mighty hail.
Cover me with death if I should ever fail.
Glory, majesty, unity.
Hail, hail, hail."
And as I stood and looked on, I heard the armies of the world hail them without end, and their voices of victory carried long and far throughout the land!
"Well, that's it. Did you like the story?"
"Yeah, it was great!"
"Oh good, I'm glad. Now off to bed with you."
"Grandfather?"
"Yes?"
"Who were those four men?"
"Who were they? They were the Metal Kings!"
"Oh, all right, Go and get your storybook."
"No, no, not one of those. A real story!"
"A real story?"
"Yes! Tell me about when you were a boy!"
"Well, then, I shall have to take you back with me, a long way in time..."
It was my thirteenth year on a cold winter's day. As I walked through the enchanted forest, I could hear the sound of horses and men at arms.
I felt compelled to walk on and find the place of these sounds.
And when the forest did clear I was standing on a hill. Before me the armies of the world, standing, waiting. I thought to myself, 'For whom or what are they waiting?'
Suddenly a gust of wind came up from the north. There appeared a lone rider, holding a sword of steel.
Then from the south came another, bearing a battle ax.
From the east came a third, holding a spiked club, and finally, from the west, a rider who wielded a great hammer of war.
With them came their soldiers of death, followed by an army of immortals.
They were few in number, but the look in their eyes told all who beheld them that they would leave this place only in victory or death.
And there was a great silence...
My heart began to pound, storm clouds filled the sky with darkness, and the four winds blew with such anger that I held fast to a tree.
I watched the four riders raise their weapons into the air. Without warning, screaming their war cry they led the attack. Down to the battle they rode.
They met the armies of the world with a mighty clash! I could feel the ground shake. The earth drank much blood that day.
Each of the four, was unto himself, a whirlwind of doom!
When the smoke did clear, many thousands were dead. There was much blood and gore.
Their bodies lay broken and scattered across the battlefield like brown leaves blown by the wind.
And I saw the four ride together to the top of the hill, while below them the soldiers of death assembled.
All those who would now swear allegiance to them.
And the four spoke the words of the warriors prayer:
"Gods of war I call you, my sword is by my side.
I seek a life of honor, free from all false pride.
I will crack the whip with a bold mighty hail.
Cover me with death if I should ever fail.
Glory, majesty, unity.
Hail, hail, hail."
And as I stood and looked on, I heard the armies of the world hail them without end, and their voices of victory carried long and far throughout the land!
"Well, that's it. Did you like the story?"
"Yeah, it was great!"
"Oh good, I'm glad. Now off to bed with you."
"Grandfather?"
"Yes?"
"Who were those four men?"
"Who were they? They were the Metal Kings!"
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieC: Dziadku opowiedz mi bajkę.
D: Ach, no dobrze, przynieś mi księgę baśni.
C: Nie, nie, nie jedną z tych, prawdziwą historie !
D: Prawdziwą historie ?
C: Tak, opowiedz mi historie z twojego dzieciństwa.
D: A więc będę musiał zabrać cię ze sobą daleko w przeszłość...
Miałem 13 lat gdy w zimowy lodowaty dzień, szedłem przez zaczarowany las i usłyszałem dźwięki koni, i uzbrojonych ludzi. Poczułem się zobowiązany aby iść dalej i znaleźć źródło tych odgłosów. Kiedy skończył się las, stałem na wzgórzu. Przede mną armie światów, stali, czekali. Pomyślałem na kogo lub na co mogą czekać ? Nagle nadciągną wiatr z Północy, pojawił się samotny wojownik trzymający miecz ze stali. Potem z południa przybył kolejny, dzierżący topór bitewny. Ze wschodu przybył trzeci, trzymający kolczastą maczugę i wreszcie z zachodu, jeździec który trzymał wielki wojenny młot. Wraz nimi przybyli ich żołnierze śmierci, znani jako Armia Nieśmiertelnych. Było ich niewielu ale jedno spojrzenie w ich oczy mówiło tym którzy mierzyli się z nimi że opuszczą ten dzień tylko w chwale lub śmierci. I nastała wielka cisza... Moje serce zaczęło dudnić, burzowe chmury wypełniły niebo ciemnością, zaczęło padać i cztery wichry dmuchnęły z taką wściekłością, że musiałem schronić się pod drzewo. Patrzyłem jak czwórka jeźdźców podnosi swoją broń w powietrze. Bez ostrzeżenia, krzycząc swój ryk bitewny przepuścili atak, prosto w bitwę wjeżdżając, uderzyli w armie świata potężnym ciosem ! Poczułem że podłoże zaczęło się trząść, ziemia wypiła dużo krwi tego dnia. Każdy z czterech miał pod sobą wicher zagłady!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kiedy dym się ulotnił, wiele tysięcy nie żyło. Wszędzie była krew i szczątki. Ich ciała leżały połamane i rozrzucone przez pole bitwy, niczym brązowe liście popychane przez wiatr. I widziałem jak czwórka wjechała razem na szczyt góry, kiedy pod nimi żołnierze śmierci się zgromadzili, wszyscy ci którzy teraz przyrzekli wierność Im.
A czwórka wypowiedziała słowa Modlitwy Wojowników:
BOGOWIE WOJNY, WZYWAM WAS,
MÓJ MIECZ JEST PRZY BOKU MYM.
SZUKAM ŻYCIA HONORU,
WOLNEGO OD FAŁSZYWEJ DUMY.
ZŁAMIE BICZ JEDNYM
MOCNYM POZDROWIENIEM.
OKRYJCIE MNIE ŚMIERCIĄ
JEŚLI KIEDYŚ WAS ZAWIODĘ.
CHWAŁA, MAJESTAT, JEDNOŚĆ
CZEŚĆ, CZEŚĆ, CZEŚĆ !
I kiedy tak stałem i przyglądałem się, usłyszałem jak armie świata pozdrawiały ich bez końca, a ich głosy zwycięstwa niosły się długo i daleko przez całą krainę!
D: I to koniec, czy podobała ci się historia ?
C: Tak, była świetna !
D: Och, Dobrze, cieszę się. A teraz do łóżka marsz.
C: Dziadku ?
D: Tak ?
C: Kim była ta czwórka mężczyzn ?
D: Kim Byli ?
BYLI METALOWYMI KRÓLAMI !!!!!!!!!!!!
Tłumaczenie dodał(a): zyrafa
D: Ach, no dobrze, przynieś mi księgę baśni.
C: Nie, nie, nie jedną z tych, prawdziwą historie !
D: Prawdziwą historie ?
C: Tak, opowiedz mi historie z twojego dzieciństwa.
D: A więc będę musiał zabrać cię ze sobą daleko w przeszłość...
Miałem 13 lat gdy w zimowy lodowaty dzień, szedłem przez zaczarowany las i usłyszałem dźwięki koni, i uzbrojonych ludzi. Poczułem się zobowiązany aby iść dalej i znaleźć źródło tych odgłosów. Kiedy skończył się las, stałem na wzgórzu. Przede mną armie światów, stali, czekali. Pomyślałem na kogo lub na co mogą czekać ? Nagle nadciągną wiatr z Północy, pojawił się samotny wojownik trzymający miecz ze stali. Potem z południa przybył kolejny, dzierżący topór bitewny. Ze wschodu przybył trzeci, trzymający kolczastą maczugę i wreszcie z zachodu, jeździec który trzymał wielki wojenny młot. Wraz nimi przybyli ich żołnierze śmierci, znani jako Armia Nieśmiertelnych. Było ich niewielu ale jedno spojrzenie w ich oczy mówiło tym którzy mierzyli się z nimi że opuszczą ten dzień tylko w chwale lub śmierci. I nastała wielka cisza... Moje serce zaczęło dudnić, burzowe chmury wypełniły niebo ciemnością, zaczęło padać i cztery wichry dmuchnęły z taką wściekłością, że musiałem schronić się pod drzewo. Patrzyłem jak czwórka jeźdźców podnosi swoją broń w powietrze. Bez ostrzeżenia, krzycząc swój ryk bitewny przepuścili atak, prosto w bitwę wjeżdżając, uderzyli w armie świata potężnym ciosem ! Poczułem że podłoże zaczęło się trząść, ziemia wypiła dużo krwi tego dnia. Każdy z czterech miał pod sobą wicher zagłady!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kiedy dym się ulotnił, wiele tysięcy nie żyło. Wszędzie była krew i szczątki. Ich ciała leżały połamane i rozrzucone przez pole bitwy, niczym brązowe liście popychane przez wiatr. I widziałem jak czwórka wjechała razem na szczyt góry, kiedy pod nimi żołnierze śmierci się zgromadzili, wszyscy ci którzy teraz przyrzekli wierność Im.
A czwórka wypowiedziała słowa Modlitwy Wojowników:
BOGOWIE WOJNY, WZYWAM WAS,
MÓJ MIECZ JEST PRZY BOKU MYM.
SZUKAM ŻYCIA HONORU,
WOLNEGO OD FAŁSZYWEJ DUMY.
ZŁAMIE BICZ JEDNYM
MOCNYM POZDROWIENIEM.
OKRYJCIE MNIE ŚMIERCIĄ
JEŚLI KIEDYŚ WAS ZAWIODĘ.
CHWAŁA, MAJESTAT, JEDNOŚĆ
CZEŚĆ, CZEŚĆ, CZEŚĆ !
I kiedy tak stałem i przyglądałem się, usłyszałem jak armie świata pozdrawiały ich bez końca, a ich głosy zwycięstwa niosły się długo i daleko przez całą krainę!
D: I to koniec, czy podobała ci się historia ?
C: Tak, była świetna !
D: Och, Dobrze, cieszę się. A teraz do łóżka marsz.
C: Dziadku ?
D: Tak ?
C: Kim była ta czwórka mężczyzn ?
D: Kim Byli ?
BYLI METALOWYMI KRÓLAMI !!!!!!!!!!!!
Tłumaczenie dodał(a): zyrafa
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Joey DeMaio Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Joey DeMaio |
| Rok wydania: |
1988 |
| Wykonanie oryginalne: |
Manowar |
| Płyty: |
Kings of Metal, Kings of Metal MMXIV |
Komentarze (0):