Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Marco Mengoni
Marco Mengoni - Chiedimi Come Sto (con Bresh)
Chiedimi Come Sto (con Bresh)
Tekst dodał(a): APUESTO
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): justi578
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): APUESTO
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Capita di ritrovarsi in sabbie mobili.
La testa non riparte tipo come lunedì
che non ci sia niente da dire, niente da fare,
niente di speciale, niente di speciale.
Sai che in questo deserto siamo due piramidi,
la luce si riflette dentro occhi aridi,
occhi che sanno colpire come le mine
ma non fa così male, non fa così male
credere di superare la vertigine.
A volte l'arte di cadere è un'atitudine.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so.
È solo che la paura è come il mare
nel deserto del Mojave.
Rimanevo in bilico sulla mia fantasia,
schivavo gli ostacoli della monotonia.
E non c'è più niente da fare
se quando corro chiudono le strade
e sul rettilineo più deserto
mi costringeranno a rallentare.
No, non mi fermare, non farmi sentire uno stop
se tutte le vostre bussole puntano al nord.
Nella mia l'ago si spezza, la butterò.
Ho una stella personale, mi aiuterà a navigare.
Credere di superare la vertigine.
Lo sai che l'arte di cadere è un'atitudine.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so.
Ma con te la paura è come il mare
nel deserto del Mojave.
Supererò le montagne più alte per trovare il punto più comodo
dove posare il mio corpo e poi trovare l'ombra di un albero.
Berrò dall'unico fiume che scorre vicino alle nuvole, lo farò
per pesare come l'acqua che si posa sulla sabbia.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so!
Ma con te la paura è come il mare
nel deserto del Mojave!
La testa non riparte tipo come lunedì
che non ci sia niente da dire, niente da fare,
niente di speciale, niente di speciale.
Sai che in questo deserto siamo due piramidi,
la luce si riflette dentro occhi aridi,
occhi che sanno colpire come le mine
ma non fa così male, non fa così male
credere di superare la vertigine.
A volte l'arte di cadere è un'atitudine.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so.
È solo che la paura è come il mare
nel deserto del Mojave.
Rimanevo in bilico sulla mia fantasia,
schivavo gli ostacoli della monotonia.
E non c'è più niente da fare
se quando corro chiudono le strade
e sul rettilineo più deserto
mi costringeranno a rallentare.
No, non mi fermare, non farmi sentire uno stop
se tutte le vostre bussole puntano al nord.
Nella mia l'ago si spezza, la butterò.
Ho una stella personale, mi aiuterà a navigare.
Credere di superare la vertigine.
Lo sai che l'arte di cadere è un'atitudine.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so.
Ma con te la paura è come il mare
nel deserto del Mojave.
Supererò le montagne più alte per trovare il punto più comodo
dove posare il mio corpo e poi trovare l'ombra di un albero.
Berrò dall'unico fiume che scorre vicino alle nuvole, lo farò
per pesare come l'acqua che si posa sulla sabbia.
Ci diremo che è facile nonostante,
(Non sia facile...)
tutto il mondo sulle spalle come Atlante.
Riusciremo a difenderci dalla gente
che non sa vedere oltre le apparenze.
Tu chiedimi davvero come sto.
(Chiedimi davvero tu...)
Tu chiedimi se è vero e non lo so!
Ma con te la paura è come il mare
nel deserto del Mojave!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCzasami toniesz w ruchomych piaskach
Głowa nie resetuje się, tak jak w każdy poniedziałek
Nie ma nic do powiedzenia, nic do zrobienia
Nic specjalnego, nic specjalnego
Wiesz, że na tej pustyni jesteśmy dwiema piramidami
Światło odbija się w wyschniętych oczach
Oczach, które mogą uderzać niczym bomby
Ale to nie boli tak bardzo, nie boli tak bardzo.
Uwierz, że przezwyciężysz zawroty głowy
Czasami sztuka upadania polega na postawie
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale wiem, że strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
W mojej wyobraźni trzymałem równowagę
Unikałem przeszkód monotonii
I nic więcej nie było do zrobienia
Jeśli zamkną ulicę, kiedy biegnę
I na najbardziej opustoszałej prostej
Każą mi zwolnić.
Nie, nie zatrzymuj mnie, nie zmuszaj do usłyszenia "stop"
Jeśli wszystkie twoje kompasy wskazują Północ.
W moim pęknie igła, wyrzucę go.
Mam osobistą gwiazdę, która wskaże mi drogę.
Uwierz, że przezwyciężysz zawroty głowy
Czasami sztuka upadania polega na postawie.
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale wiem, że strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
Pokonam najwyższe góry, aby znaleźć najwygodniejszy punkt
Gdzie położę moje ciało, a potem znajdę cień drzewa .
Będę pił z jedynej płynącej rzeki w pobliżu chmur, zrobię to.
By ważyć tyle, co woda, która spoczywa na piasku.
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale z tobą strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
Głowa nie resetuje się, tak jak w każdy poniedziałek
Nie ma nic do powiedzenia, nic do zrobienia
Nic specjalnego, nic specjalnego
Wiesz, że na tej pustyni jesteśmy dwiema piramidami
Światło odbija się w wyschniętych oczach
Oczach, które mogą uderzać niczym bomby
Ale to nie boli tak bardzo, nie boli tak bardzo.
Uwierz, że przezwyciężysz zawroty głowy
Czasami sztuka upadania polega na postawie
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale wiem, że strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
W mojej wyobraźni trzymałem równowagę
Unikałem przeszkód monotonii
I nic więcej nie było do zrobienia
Jeśli zamkną ulicę, kiedy biegnę
I na najbardziej opustoszałej prostej
Każą mi zwolnić.
Nie, nie zatrzymuj mnie, nie zmuszaj do usłyszenia "stop"
Jeśli wszystkie twoje kompasy wskazują Północ.
W moim pęknie igła, wyrzucę go.
Mam osobistą gwiazdę, która wskaże mi drogę.
Uwierz, że przezwyciężysz zawroty głowy
Czasami sztuka upadania polega na postawie.
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale wiem, że strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
Pokonam najwyższe góry, aby znaleźć najwygodniejszy punkt
Gdzie położę moje ciało, a potem znajdę cień drzewa .
Będę pił z jedynej płynącej rzeki w pobliżu chmur, zrobię to.
By ważyć tyle, co woda, która spoczywa na piasku.
Powiemy sobie, że to łatwe, chociaż nie jest
(Nie jest łatwe...)
Cały świat na Twoich barkach, jak u Atlasa
Będziemy w stanie obronić się przed ludźmi,
Którzy nie potrafią patrzeć poza pozorami.
Naprawdę pytasz mnie, jak się mam
(Naprawdę mnie pytasz...)
Pytasz mnie, czy to prawda, a ja nie wiem,
Ale z tobą strach jest jak morze
na pustyni Mojave.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Piero Romitelli, Tony Maiello Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2022 |
| Wykonanie oryginalne: |
Marco Mengoni, Bresh |
| Płyty: |
Materia - Pelle |
Komentarze (0):