Studio Pokój - Nie ma tytułu

Nie patrzy na mnie, nie słucha Chociaż ją wołam
od tak po prostu milczy dzisiaj tak jak wczoraj
jest... ale zachowuje się tak jakby jej nie było
a ja martwię się coraz bardziej z każdą chwilą
myśli milion na sekundę żadna nie dociera ,
jedna krzyczy 'to już koniec' druga 'masz przyjaciela'
W głowie chaos i nieład składa kolejne zwrotki
milczenie dalej męczy bardziej niż 300 przez płotki
Wracam myślami wstecz kolejny raz jej z rzędu
szukam lecz nie mogę dostrzec własnego błędu, nie wierzę w to,
a może wierzyć nie chce. Sam już nie wiem przecież martwi się tak samo o mnie
jak ja o Ciebie . Wiesz gorące nie zawsze przecież mocno Cię poparzy
lecz nie łatwo smutek zdmuchnąć z twojej twarzy . Nic nie mówisz -to raz
Milczysz - to dwa. W jednym jestem tutaj, a czuje się nie potrzebny ..

Wersja po angielsku..

2. Druga zwrotka nadal pisze na drugiej kartki stronie
płomień znów płonie, cisza wciąż w telefonie
może wezmę i zadzwonię do Niej powiem:
'to nie bajer, ranisz mnie bardziej niż Ci sie wydaje'
nie dlatego że mam zły dzień i wkurza mnie wszystko
nie dlatego że w życiu znowu coś nie wyszło
mam wrażenie że mnie spychasz moje przemyślenia własne
czuję jak spadam, czuję jak gasnę, a przecież Ty się martwisz
podziel smutek ze mną . Znasz mnie lepiej niż ja siebie
to wiem na pewno .. to proste jak wiesz 2+2=4 radości i smutek i (?)
Rozumiem jesteś smutna i żyć się odechciewa wszystko się pierdoli
Nic dziś nie jest jak trzeba , nic dziś nie jest dobrze ..Rozumiem skarbie pilnie..
znajdź mnie.. nie pozwól .. nie chce stac bezczynnie ...