Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Sweeney Todd (musical)
Popularne teksty
Sweeney Todd (musical) - The worst pies in London
The worst pies in London
Tekst dodał(a): olszus10
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): superania96
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): DavidEchelon13
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Wait! What's your rush? What's your hurry?
You gave me such a -- Fright, I thought you was a ghost!
Half a minute, can'tcher sit! Sit you down, sit!
All I meant is that I haven't seen a customer for weeks!
Did you come here for a pie, sir?
Do forgive me if me head's a little vague--
(Ugh! What is that?) But you think we had the plague! From the way that people, keep avoiding--
(No you don't!) Heaven knows I try, sir! But there's no one comes in even to inhale!
Right you are, sir, would you like a drop of ale?
Mind you, I can't hardly blame them
These are probably the worst pies in London!
I know why nobody cares to take them,
I should know, I make them,
But good? No!
The worst pies in London,
Even that's polite!
The worst pies in London,
If you doubt it, take a bite!
Is that just disgusting?
You have to concede it!
It's nothing but crusting!
Here, drink this, you'll need it!
The worst pies in London...
And no wonder with the price of meat
What it is -- when you get it
Never -- Thought I'd live to see the day
Men'd think it was a treat
Findin' poor -- animals
Wot are dyin' in the street!
Mrs. Mooney has a pie shop!
Does her business but I notice something weird.
Lately all her neighbors' cats have disappeared!
Have to hand it to her --
Wot I calls, "enterprise"!
Poppin' pussies into pies!
Wouldn't do in my shop!
Just the thought of it's enough to make you sick!
And I'm tellin' you, them pussycats is quick...!
No denying times is hard, sir
Even harder than the worst pies in London!
Only lard and nothing more --
Is that just revolting,
All greasy and gritty?
It looks like it's molting,
And tastes like...
Well, pity
A woman alone,
With limited wind,
And the worst pies in London!
Ah, sir, times is hard,
Times is hard...!
You gave me such a -- Fright, I thought you was a ghost!
Half a minute, can'tcher sit! Sit you down, sit!
All I meant is that I haven't seen a customer for weeks!
Did you come here for a pie, sir?
Do forgive me if me head's a little vague--
(Ugh! What is that?) But you think we had the plague! From the way that people, keep avoiding--
(No you don't!) Heaven knows I try, sir! But there's no one comes in even to inhale!
Right you are, sir, would you like a drop of ale?
Mind you, I can't hardly blame them
These are probably the worst pies in London!
I know why nobody cares to take them,
I should know, I make them,
But good? No!
The worst pies in London,
Even that's polite!
The worst pies in London,
If you doubt it, take a bite!
Is that just disgusting?
You have to concede it!
It's nothing but crusting!
Here, drink this, you'll need it!
The worst pies in London...
And no wonder with the price of meat
What it is -- when you get it
Never -- Thought I'd live to see the day
Men'd think it was a treat
Findin' poor -- animals
Wot are dyin' in the street!
Mrs. Mooney has a pie shop!
Does her business but I notice something weird.
Lately all her neighbors' cats have disappeared!
Have to hand it to her --
Wot I calls, "enterprise"!
Poppin' pussies into pies!
Wouldn't do in my shop!
Just the thought of it's enough to make you sick!
And I'm tellin' you, them pussycats is quick...!
No denying times is hard, sir
Even harder than the worst pies in London!
Only lard and nothing more --
Is that just revolting,
All greasy and gritty?
It looks like it's molting,
And tastes like...
Well, pity
A woman alone,
With limited wind,
And the worst pies in London!
Ah, sir, times is hard,
Times is hard...!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCzekajże pan! Gdzie panu tak śpieszno?
Ależ mnie pan wystraszył. Myślałam, że to duch.
Pół minutki pan nie poświęcisz?|Usiądź! Siadaj! Siadajże!
Od tygodni nie widziałam klienta.
Życzy pan sobie pasztecik?
Pan wybaczy, jeśli wyrażam się niejasno.
Oż, a to co?!|Pewnie myśli pan, że mam tu zarazę
skoro ludzie omijają to miejsce - wcale nie!
Bóg mi świadkiem, staram się,
ale nikt tu nie zagląda nawet by odetchnąć, i oto nagle pan się zjawił.
Proszę bardzo, pasztecik, może odrobinę piwa?
Proszę jednak zauważyć, że nie mogę ludzi winić.
To zapewne najgorsze paszteciki w Londynie.
Wiem dlaczego nikt ich nie chce jeść.
Powinnam to wiedzieć.
Wszak sama je robię - ale czy są smaczne?
Nie! To najgorsze paszteciki w Londynie.
To zresztą łagodne określenie.
Najgorsze paszteciki w Londynie.
Wątpi pan? Proszę spróbować...
Czyż nie są obrzydliwe?
Musi pan przyznać.
Toż to sama skorupa.
Proszę, niech pan pije, będziesz pan tego potrzebował,
bo to najgorsze paszteciki w Londynie.
Nic dziwnego zważywszy na cenę mięsa.
ciężko je nabyć.
Nie sądziłam, że dożyję takich czasów.
A ludzie myślą, że to przysmaki!
Nieszczęsne zwierzaki zdychające na ulicy.
Pani Mooney ma piekarnię i powodzi jej się świetnie,
lecz spostrzegłam coś dziwnego
- wszystkie koty sąsiadów rozpłynęły się.
Trzeba jej przyznać przedsiębiorczość
- faszerować paszteciki pupilami!
Nie do pomyślenia w moim sklepie,
na samą myśl robi się niedobrze.
Ale powiem panu, że te kociaki to są zwinne i szybkie.
Bez wątpienia, czasy są ciężkie, nawet cięższe niż
najgorsze paszteciki w Londynie.
Sam smalec, nic więcej. Czy to nie odrażające?
Tłuste, twarde. Wyglądają jakby zrzucały skórę.
A smakują jak... cóż, trudno.
Samotna kobieta bez perspektyw
i najgorsze paszteciki w Londynie.
Ach, mój panie, ciężkie to czasy, ciężkie czasy.
Ależ mnie pan wystraszył. Myślałam, że to duch.
Pół minutki pan nie poświęcisz?|Usiądź! Siadaj! Siadajże!
Od tygodni nie widziałam klienta.
Życzy pan sobie pasztecik?
Pan wybaczy, jeśli wyrażam się niejasno.
Oż, a to co?!|Pewnie myśli pan, że mam tu zarazę
skoro ludzie omijają to miejsce - wcale nie!
Bóg mi świadkiem, staram się,
ale nikt tu nie zagląda nawet by odetchnąć, i oto nagle pan się zjawił.
Proszę bardzo, pasztecik, może odrobinę piwa?
Proszę jednak zauważyć, że nie mogę ludzi winić.
To zapewne najgorsze paszteciki w Londynie.
Wiem dlaczego nikt ich nie chce jeść.
Powinnam to wiedzieć.
Wszak sama je robię - ale czy są smaczne?
Nie! To najgorsze paszteciki w Londynie.
To zresztą łagodne określenie.
Najgorsze paszteciki w Londynie.
Wątpi pan? Proszę spróbować...
Czyż nie są obrzydliwe?
Musi pan przyznać.
Toż to sama skorupa.
Proszę, niech pan pije, będziesz pan tego potrzebował,
bo to najgorsze paszteciki w Londynie.
Nic dziwnego zważywszy na cenę mięsa.
ciężko je nabyć.
Nie sądziłam, że dożyję takich czasów.
A ludzie myślą, że to przysmaki!
Nieszczęsne zwierzaki zdychające na ulicy.
Pani Mooney ma piekarnię i powodzi jej się świetnie,
lecz spostrzegłam coś dziwnego
- wszystkie koty sąsiadów rozpłynęły się.
Trzeba jej przyznać przedsiębiorczość
- faszerować paszteciki pupilami!
Nie do pomyślenia w moim sklepie,
na samą myśl robi się niedobrze.
Ale powiem panu, że te kociaki to są zwinne i szybkie.
Bez wątpienia, czasy są ciężkie, nawet cięższe niż
najgorsze paszteciki w Londynie.
Sam smalec, nic więcej. Czy to nie odrażające?
Tłuste, twarde. Wyglądają jakby zrzucały skórę.
A smakują jak... cóż, trudno.
Samotna kobieta bez perspektyw
i najgorsze paszteciki w Londynie.
Ach, mój panie, ciężkie to czasy, ciężkie czasy.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (3):