Dzidzia - Slender Man

Dzidzia:
Dziwne myśli, zupełnie nieznajomy las,
Chcę wyjść z niego, wyjść, ale dokąd iść mam,
I pcha mnie coś i głębiej, i głębiej do środka,
Dziwne kartki na drzewach, co tutaj, co tutaj mnie spotka?
Jak ta sierotka błądzę, czując dziwny odór,
Coś stoi tam za drzewem, nagły ból, zawrót głowy,
Biegnę przed siebie, tak szybko jak tylko potrafię,
Ale nic to nie daje ktoś za moją rękę łapie,
I sapie - to on! Upadam na ziemię.
Budzę się gdzieś w środku lasu, a on woła mnie do siebie,
Podchodzę chociaż nie chcę, co się dzieje z moim ciałem,
Proszę nie zabijaj mnie! Oddam Tobie to co chciałeś!
Silny ból gdzieś pod żebrami, gdy on stoi nieruchomo.
Zrobisz to, czego ja chcę, teraz wracaj już do domu!
Ruszyłam więc przed siebie, lecz doskwierał ból nadgarstka,
Symbol proxy na mym ręku, na to nie ma już lekarstwa.

Rzeźnik:
(Slender)
Miał na imie Scott, przez nikogo nie lubiany,
Chciał popełnić samobójstwo przez paskudstwo i nieczulstwo?
Bosko wyśnił Slender Mana, a co na niego czeka, milion myśli i pragnienia.
Jak pozostać proxy? Proxy! Proxy! Proxy!
Poszukaj teraz w nocy kartek i pomocy,
Wisiała nieopodal, zdobiła czarne drzewo, które kryło czarną postać, czy to mi się przewidziało?
Co miałem dać (dać), największy mój problem, proszę oto moje buty
i stań się moim bogiem.
Wejdź do mojej głowy, to sprowadzę dzieci ludzi,
dosłownie tylko tego, co sobie zapragniesz
Łapie mnie za rękę, idziemy w stronę lasu,
Ojcze... w głowie słyszę tylko szum.
Wracam już do domu, mam zadanie, planowanie, w jego imię jako proxy przyjąłem to znamię.

Dzidzia:
Obserwacja moim celem i by zwabić Cię do lasu,
Widzisz te kartki na drzewach, twoja śmierć jest kwestią czasu,
To moje zadanie, on wypełni swoją żądze,
Ja pozbędę się ciała, teraz ja Twój los przesądzę.
Tak! Umrzesz dzisiaj! Świetnie spisało się proxy,
Obserwuję Cię od dawna, więc o litość nie waż prosić.
Widzę jak bardzo się boisz, gdy mój tatko obok ciebie,
Jestem bardzo dumna z ciebie, witam w moim świecie.

Rzeźnik:
Widzę małe dziecko. Tak! Rodzice są daleko, pot leje się rzeką,
Strach napływa powieką,
Zniszczymy dowody - kontrola nad umysłem, już więcej nie zamilczę.
Sam zobaczyć chciałeś!
Stojące dwie postacie, trzecia jakby bez twarzy, serce do gardła podłazi, czyżby poszukiwany azyl?
A biedny, mały Scotty stał w końcu się dorosły, sługa Slender Man'a, już na zawsze bezlitosny!