Paragraf 64 - Tuż tuż

(M. Jankowski )
Diabeł który we mnie tkwi schował swoje zęby
Gdy świadomości poczuł smak i miłości wielki brak
Zastał życie jakim jest, poczuł się jak dziki zwierz
Walczyć czy uciekać ma... o tym decyduję JA!

(A. Sfora)
Krok za krokiem pozostawiam gdzieś za sobą ślady
Kształt obuwia ten sam, choć odrzucone wady
Wrogów układałem jak pod tory podkłady
Degustator kłopotów i codziennej zabawy
Wzór procentów miałem wypisany w swoich oczach
A przyjaciół widniejących tylko na banknotach
Fałszywa opoka nadała pewien bieg
Tak świadomości wzrok zauważył każdy grzech

(M. Jankowski)
Niepokój niosę Ci i niewyspane dni
To wszystko przez to, że na nowo uczę się
świadomie istnieć, być, na ziemi twardo żyć
Odpowiedzialność mieć za wszystkie czyny swe


Otworzyłaś myśli swe, bym mógł do nich cały wejść
I docenić wszystko to, co z przeszłością dźwigasz swą
Proszę nie obawiaj się tego o w mych oczach jest
Wyschła woda, mułu brak, coraz częściej sypiam w snach


Więc spokój w serce wtul, zielone oczy zmruż
Wyrównaj oddech swój, bo jestem już... Tuż Tuż!